Rotterdam Magazine - Samen eten, samen poepen.

Het culturele online mzine van Rotterdam

Antenne Rotterdam

ARCHIEF

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	14	19	23	27	32	36	41	45	49
2	7	11	15	20	24	28	33	37	42	46	50
3	8	12	16	21	25	29	34	38	43	47	51
4	9	13	17	22	26	30	35	39	44	48	52
5			18			31		40

Magazine

deelnemers

Proefpark de PuntProefpark de Punt is begonnen in september 2004. Het Proefpark toont aan dat een integrale aanpak van inrichting, gebruik en beheer, niet alleen mogelijk is, maar ook de dynamiek en kwaliteit van de openbare ruimte verbeteren.

Buitenplaats SpangenDoor Woonstad en deelgemeente Delfshaven is Creatief Beheer gevraagd een trajectplan te ontwikkelen en uit te voeren, waarbij de spoordijk en de ontwikkeling van het gebied eromheen centraal staat: Buitenplaats Spangen.

week 16 | dinsdag 16 april 2024 12:51 uur | 0 bezoekers

Magazine
Susanne Volder
27 mei 2006
1034x bekeken

Samen eten, samen poepen.

Ook ik voel de onweerstaanbare behoefte om mijn privéleven eens te bespreken. Vergeef mij.

17.36 Mijn favoriete vrouw belt. "Heb je hem nog gezien?"

--------Gisteravond. Ik kon me nergens meer op concentreren en besloot toe te geven aan de die zeurende nervositeit in mijn onderbuik. Om te begrijpen wat er nou precies was gebeurd las ik wat ik al geschreven had.

Mijn woorden vertelden wat er tussen hem en mij groeide. Het was echt, intens, onbevangen, vruchtbaar, krachtig. En ja, verwarrend. Iets wat niet aan me voorbij kon gaan. De soort ontmoeting waar ik voor leef. Ik wilde dat hij zou blijven. Wist nog niet hoe. Zijn aanwezigheid alleen al maakte me gelukkig.

Hij noemde het verliefdheid. Ik probeerde hem ervan te overtuigen dat het ook iets anders kon zijn. Want hij en ik als koppel, dat zou niet eenvoudig worden. Maar nee, verliefd was het. Uiteindelijk was ik dus degene die overtuigd werd. En ach, ik wilde het ook gewoon weten. Dus lieten we er een patroon op los, met bijbehorende verwachtingen. Frustraties grepen hem bij de keel, waarop hij keihard wegrende en mij achterliet. Het onbreekbare Duralex glas explodeerde in miljoenen stukjes.

Het duurde even, maar ik werd woedend. Was al misselijk, maar begon nu ook nog als een idioot te bibberen. Tranen als rivieren. Alles kwijt. Lafaard. Ik haat hem, dacht ik. Ik haat je, schreeuwde ik in de spiegel. Want ik wist het toch?

Ik verzamelde wat me zou gaan herinneren aan deze belachelijke vertoning. Stopte alles in een plastic tas en nam me voor om die dingen één voor één in zijn brievenbus te deponeren, waar ik voorheen alleen tekens van liefde doorheen liet glijden. Bloemen, als stukjes onverklaarbare natuurlijke schoonheid. Wat ik in jou zag. Vanavond vervangen door artefacten. Voor bij je plakboek.

Ik liep direct naar je huis. Twijfelde. Maakte nog een rondje. Tot ik er weer stond. De vaatdoekjes vielen naar binnen en ook nog de blauwe beha met de witte stippen. Maar toen schrok ik van een naderende schim aan de andere kant van de deur. Een vertrokken gezicht. Je riep mijn naam.

“Ik wil ze niet en ik wil nu echt niet met je praten..”, zei ik. De deur bleef gesloten. De rest van de spullen liet ik achter in de tas, hangend aan de deurknop, in de verwachting dat je die zo wel zou vinden. Vluchtte naar Nutopia, om er in het pikkedonker voor het open keukenraam het resterende verdriet op te huilen. Dat was een uitgesproken leugen. En ik zou het je niet vergeven als je me juist nu niet kwam zoeken.

Vermoeid sloot ik het raam, greep een fles wijn onder de keukentafel vandaan en keerde terug naar huis. Op het kruispunt keek ik naar links. Zag de rode plastic tas nog buiten hangen. Verdomme. Straks neemt iemand hem mee.

Voor de derde keer stond ik bij je op de stoep. Keek door het raampje naar binnen. Je kwam met je jas aan naar beneden. Onderweg naar mij.-----

Dus ja, ik heb hem nog gezien. En niet voor het laatst.

Mijn favoriete vrouw trof me midden in een filosofische overweging die al deze hele godvergeten zaterdag duurt. Ik stamelde iets over hoe we beheerst worden door ideeën over vormen die we zelf bedacht hebben. In de maatschappij. In relaties. Statische manieren om het leven in goede banen te leiden.

Maar dat staat recht tegenover wat leven is. Alles heeft een begin en een einde. En daartussen stroomt het. Niets staat stil. Niets blijft hetzelfde. Alles is ongrijpbaar. Ook mensen.

Waarom jezelf in een vorm stoppen waar je niet helemaal in past? We frauderen en stellen teleur. Verstoppen en ontsnappen. Waarom niet zoeken naar samenlevingsvormen die meebewegen? Is dat niet veel duurzamer?

“Eh ja. Luister. Je hebt twee soorten mensen,“ spreekt haar wijze stem door de telefoon. “Mensen die leven in groepen omdat ze niet alleen willen zijn en die regels die daarbij horen daarom voor lief nemen. En je hebt mensen die alles liever doen zoals zij het willen wat niet binnen het stramien past, dus die zijn altijd een beetje eenzaam. Waar ze meestal niet blij van worden.“

“Waar hoor ik bij volgens jou?”, vraag ik.

“Jij bent liever een beetje alleen”, zegt ze.

“Nee, ik geloof dat er een middenweg is”, zeg ik.

“Ik niet”, zegt zij.

Je zou kunnen stellen dat ik beheerst word door dit nog in ontwikkeling zijnde vraagstuk. Niet sinds mijn kleutertijd, maar toch al wel heel lang. Het heeft invloed op alles. Misschien wil iemand met me mee denken?

Waardeer:

M | 28 mei 2006

Als het goed is is elke relatie een vorm van samenleven die meebeweegt, pas als de een niet meedanst stopt de muziek. Mensen zouden eens wat minder moeilijk moeten doen en genieten van wat er is, dus hoop voor jou iemand die in hetzelfde ritme danst!

Vicky | 28 mei 2006

Susanne, je schrijft prachtig! En M. reageert mooi. Om in haar lijn verder te gaan:
Gespeend van elk ritmegevoel, heb ik me het dansen moeizaam aangeleerd. Ontelbare keren stond ik pijnlijk op tenen. Ik troost me met de gedachte dat 100% perfect niet hoeft. Dat leeft wel zo prettig.
En Suus, het is niet anders:
soms is 'samen' heel erg alleen en weet 'alleen' zich - diep van binnen - toch heel erg samen.

susanne | 28 mei 2006

Het gaat mij niet zozeer om het hebben van een relatie ja of nee. Ik wil me graag omringen met mensen die me laten zien wie ze zijn, voor zover dat mogelijk is, van wie je kunt leren en vice versa. Dat is nog niet zo makkelijk. De juiste persoon op het juiste moment kom je zelden tegen. Waarom zoiets moois voorbij laten gaan? Waarom is het zo moeilijk om die magie plaats te geven in je leven zonder het meteen te willen benoemen, te bezitten of er van weg te rennen omdat het je in de war maakt? Waarom niet de dingen op zijn beloop laten en genieten van wat eruit voortkomt? (let wel, ik ben zelf ook onderhevig aan deze onhandigheden) De persoon hierboven en ik begrijpen uiteindelijk heel goed wat er voor onze neus staat. We komen er dan ook wel uit. Of we nou beste vrienden zijn, minnaars of broer en zus. Hij zal me wel vermoorden om dit artikel. Hij gesloten, ik open.
Dit hele "vraagstuk" komt natuurlijk voort uit een onverzadigbare honger naar reflectie, naar dialoog. Daarom ook dit hele verhaal. Heb er nog stukje krant bij gestopt. Uit mijn archief...

Rini | 28 mei 2006

Susanne, soms maar niet altijd. Niet alleen denken, maar ook doen, maar denken is doen en doen is denken zal jij dan zeggen. Oplossingen zijn trouwens altijd tijdelijk en zonder het zuur geen zoet. Het plaatje wat ik erbij zet is stom ! En ook nog zo'n mooie: ' zekerheid komt niet van buiten, maar zit van binnen. Nog een: ' het leven is perfect in zijn onperfectie '. Juist de steekjes, die God heeft laten vallen zorgen voor nageslacht, ontwikkeling en evolutie. Wijsheid in deze is geen optie, instinct des te meer !

R. | 28 mei 2006

Lieve Susanne,

Ik las vannacht je stuk, en het sprak mij als geoefend solist zeer aan.
Daarnaast bewonder ik je openheid.

Het is niet altijd makkelijk om je in een relatie met de ander - relatie in de breedste zin des woords - op de goede dingen te richten. Er komt altijd een moment waarop je iemands negatieve eigenschappen, eigenaardigheden en tekortkomingen meer aan je eigen oordeel gaat onderwerpen dan dat je iemands prettige, positieve eigenschappen uitlicht.
Op zich is dat vrij logisch; de verschillen zijn, hoe graag je het ook anders ziet, vaak groter dan de overeeenkomsten.
Niet in wezen, want daarin is iedereen gelijk, maar wel in de belangen die iemand heeft.
Het ego waarmee je bent toegerust vormt zowel de mogelijkheid om er niets aan gelegen te laten liggen om tot een samenleving te komen waarin jij en de ander voldoende genoegdoening krijgen, maar het vormt mede ook een beperking om tot 1 geheel samen te vloeien.

In een ieder zijn er tegenstrijdigheid aanwezig waardoor het aanhangen van principes, het hebben van voorkeuren en wensen, voortdurend betwist kan worden Neem alleen al het idee dat de vrijheid waar je naar streeft nooit bereikt kan worden door het hebben van die voorkeuren, principes en wensen.
Dat aan de vrijheid niets anders ten grondslag ligt van wat wij mensen er allemaal voor bedenken - wetten en regels - kun je aan kinderen zien.
Tabula Rasa.

Ik ben geen filosoof, maar als je logisch nadenkt zou je kunnen zeggen dat de enige wet waaraan de mens echt is onderworpen, een wet der natuur is, namelijk: de wet der beperking. En het mooie van de natuur is dat de geest geen beperking kent. Maar het lichaam wel.

Ik denk ook wel eens; kwam ik maar eens meer van mijn 'soort' mensen tegen,
maar natuurlijk weer niet zonder erbij te bedenken, dat het misschien op den duur ook wel zou kunnen gaan vervelen.

Ligt de onrust ten grondslag aan zoektocht of is de zoektocht de oorzaak van de onrust ?
Het zal wel weer beiden zijn...

Het is slechts een overdenking in een poging tot het stillen van honger.

p.s. is er nog wat uit de vochtige aarde omhoog gekomen ?

Susanne | 29 mei 2006

Wow, wat een reacties. Fijn hoor. Ik ben van mening dat de geest wel degelijk beperkingen heeft. Daar ga ik nog even aan zitten, goed R? En ik heb weinig verstand van tuinieren, maar mijn vrouwelijke intuïtie zegt dat het lijkt op een plantje. En Rini, retoricus, ik hou van imperfectie, maar streef naar verbetering, dus ik handel instinctief, om vervolgens te overzien.

R. | 29 mei 2006

Dat het lijkt op een plantje ? haha.
Ik wist niet dat dat een kwestie van vrouwelijke intuitie was.
Dan heb je volgens mij trouwens geluk (of wel degelijk groene vingers) want bij mij heeft er - van toch wel een vijftigtal zaadjes - maar 1 de moeite genomen om zijn kop boven de grond te steken.
Even ter verificatie:
Als het slechts 1 sprietje is, dan is het naar alle waarschijnlijkheid het juiste plantje. Voor wat er verder nog op mocht komen, ben ik niet verantwoordelijk.
(het is in ieder geval geen wiet)

groet

Susanne | 29 mei 2006

Jezus, wat een beeldspraak, ik raak er bijna in verdwaald. Dat het plantje is gaan groeien, komt dat ook door de juiste voeding, ja. Maar wie van beide in de aarde zit?

susanne | 29 mei 2006

B.T.W. als je geen filosoof bent, wat ben je dan wel?

R. | 29 mei 2006

Hint: Een goudgeverfde pot met een plastiekie erover + een cd'tje vol 'zinderende' zomerhits. Jullie gaven een feestje in jullie atelier.
Vergeef mij mijn onduidelijkheid. Al
doet er ook verder niet zo heel veel toe.
Het was meer een uitgesproken gedachte, maar dan opgeschreven. En die tweede reactie was in het geheel niet metaforisch bedoeld, maar komisch dat je het wel zo zag.
vriendelijke groet

susanne | 29 mei 2006

Oh, jeetje. Ik moet eerlijk zeggen dat je me soms wat nerveus maakt. Wat ben ik toch eek een fantast hè, dat ik overal geheime verhalen in lees? Ongelooflijk. Over jouw plantje valt weinig te zeggen. Nog steeds niets van gezien. Helaas.

naam:

link http://:

reactie:

afbeelding:

spambotcontrole

Tweets about "#rotterdam"

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	15	19	24	28	32	37	41	45	50
2	7	11	16	20	25	29	33	38	42	46	51
3	8	12	17	21	26	30	34	39	43	47	52
4	9	13	18	22	27	31	35	40	44	48
5		14		23			36			49

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	7	11	15	19	24	28	32	37	41	46	50
2	8	12	16	20	25	29	33	38	42	47	51
3	9	13	17	21	26	30	34	39	43	48	52
4	10	14	18	22	27	31	35	40	44	49
5				23			36		45

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	14	18	23	27	32	36	40	45	49
2	7	11	15	19	24	28	33	37	41	46	50
3	8	12	16	20	25	29	34	38	42	47	51
4	9	13	17	21	26	30	35	39	43	48	52
5				22		31			44

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	14	19	23	27	32	36	40	45	49
2	7	11	15	20	24	28	33	37	41	46	50
3	8	12	16	21	25	29	34	38	42	47	51
4	9	13	17	22	26	30	35	39	43	48	52
5			18			31			44

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	15	19	23	28	32	36	41	45	49
2	7	11	16	20	24	29	33	37	42	46	50
3	8	12	17	21	25	30	34	38	43	47	51
4	9	13	18	22	26	31	35	39	44	48	52
5		14			27			40

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	15	19	23	28	32	37	41	45	50
2	7	11	16	20	24	29	33	38	42	46	51
3	8	12	17	21	25	30	34	39	43	47	52
4	9	13	18	22	26	31	35	40	44	48
5		14			27		36			49

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	15	19	24	28	32	37	41	45	50
2	7	11	16	20	25	29	33	38	42	46	51
3	8	12	17	21	26	30	34	39	43	47	52
4	9	13	18	22	27	31	35	40	44	48
5		14		23			36			49

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	7	11	15	19	24	28	32	37	41	46	50
2	8	12	16	20	25	29	33	38	42	47	51
3	9	13	17	21	26	30	34	39	43	48	52
4	10	14	18	22	27	31	35	40	44	49
5				23			36		45

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	14	19	23	27	32	36	40	45	49
2	7	11	15	20	24	28	33	37	41	46	50
3	8	12	16	21	25	29	34	38	42	47	51
4	9	13	17	22	26	30	35	39	43	48	52
5			18			31			44

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	14	19	23	27	32	36	41	45	49
2	7	11	15	20	24	28	33	37	42	46	50
3	8	12	16	21	25	29	34	38	43	47	51
4	9	13	17	22	26	30	35	39	44	48	52
5			18			31		40

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	15	19	24	28	32	37	41	45	50
2	7	11	16	20	25	29	33	38	42	46	51
3	8	12	17	21	26	30	34	39	43	47	52
4	9	13	18	22	27	31	35	40	44	48
5		14		23			36			49

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	7	11	15	19	24	28	32	37	41	46	50
2	8	12	16	20	25	29	33	38	42	47	51
3	9	13	17	21	26	30	34	39	43	48	52
4	10	14	18	22	27	31	35	40	44	49
5				23			36		45

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	14	18	23	27	32	36	40	45	49
2	7	11	15	19	24	28	33	37	41	46	50
3	8	12	16	20	25	29	34	38	42	47	51
4	9	13	17	21	26	30	35	39	43	48	52
5				22		31			44

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	14	19	23	27	32	36	40	45	49
2	7	11	15	20	24	28	33	37	41	46	50
3	8	12	16	21	25	29	34	38	42	47	51
4	9	13	17	22	26	30	35	39	43	48	52
5			18			31			44

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	15	19	23	28	32	36	41	45	49
2	7	11	16	20	24	29	33	37	42	46	50
3	8	12	17	21	25	30	34	38	43	47	51
4	9	13	18	22	26	31	35	39	44	48	52
5		14			27			40

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	15	19	23	28	32	37	41	45	50
2	7	11	16	20	24	29	33	38	42	46	51
3	8	12	17	21	25	30	34	39	43	47	52
4	9	13	18	22	26	31	35	40	44	48
5		14			27		36			49

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	15	19	24	28	32	37	41	45	50
2	7	11	16	20	25	29	33	38	42	46	51
3	8	12	17	21	26	30	34	39	43	47	52
4	9	13	18	22	27	31	35	40	44	48
5		14		23			36			49

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	7	11	15	19	24	28	32	37	41	46	50
2	8	12	16	20	25	29	33	38	42	47	51
3	9	13	17	21	26	30	34	39	43	48	52
4	10	14	18	22	27	31	35	40	44	49
5				23			36		45

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	14	19	23	27	32	36	40	45	49
2	7	11	15	20	24	28	33	37	41	46	50
3	8	12	16	21	25	29	34	38	42	47	51
4	9	13	17	22	26	30	35	39	43	48	52
5			18			31			44

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	14	19	23	27	32	36	41	45	49
2	7	11	15	20	24	28	33	37	42	46	50
3	8	12	16	21	25	29	34	38	43	47	51
4	9	13	17	22	26	30	35	39	44	48	52
5			18			31		40

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	15	19	24	28	32	37	41	45	50
2	7	11	16	20	25	29	33	38	42	46	51
3	8	12	17	21	26	30	34	39	43	47	52
4	9	13	18	22	27	31	35	40	44	48
5		14		23			36			49

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	7	11	15	19	24	28	32	37	41	46	50
2	8	12	16	20	25	29	33	38	42	47	51
3	9	13	17	21	26	30	34	39	43	48	52
4	10	14	18	22	27	31	35	40	44	49
5				23			36		45

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	14	18	23	27	32	36	40	45	49
2	7	11	15	19	24	28	33	37	41	46	50
3	8	12	16	20	25	29	34	38	42	47	51
4	9	13	17	21	26	30	35	39	43	48	52
5				22		31			44

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	14	19	23	27	32	36	40	45	49
2	7	11	15	20	24	28	33	37	41	46	50
3	8	12	16	21	25	29	34	38	42	47	51
4	9	13	17	22	26	30	35	39	43	48	52
5			18			31			44

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	15	19	23	28	32	36	41	45	49
2	7	11	16	20	24	29	33	37	42	46	50
3	8	12	17	21	25	30	34	38	43	47	51
4	9	13	18	22	26	31	35	39	44	48	52
5		14			27			40

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	15	19	23	28	32	37	41	45	50
2	7	11	16	20	24	29	33	38	42	46	51
3	8	12	17	21	25	30	34	39	43	47	52
4	9	13	18	22	26	31	35	40	44	48
5		14			27		36			49

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	15	19	24	28	32	37	41	45	50
2	7	11	16	20	25	29	33	38	42	46	51
3	8	12	17	21	26	30	34	39	43	47	52
4	9	13	18	22	27	31	35	40	44	48
5		14		23			36			49

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	7	11	15	19	24	28	32	37	41	46	50
2	8	12	16	20	25	29	33	38	42	47	51
3	9	13	17	21	26	30	34	39	43	48	52
4	10	14	18	22	27	31	35	40	44	49
5				23			36		45

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	14	19	23	27	32	36	40	45	49
2	7	11	15	20	24	28	33	37	41	46	50
3	8	12	16	21	25	29	34	38	42	47	51
4	9	13	17	22	26	30	35	39	43	48	52
5			18			31			44

j	f	m	a	m	j	j	a	s	o	n	d
1	6	10	14	19	23	27	32	36	41	45	49
2	7	11	15	20	24	28	33	37	42	46	50
3	8	12	16	21	25	29	34	38	43	47	51
4	9	13	17	22	26	30	35	39	44	48	52
5			18			31		40