De politieke correctheid was moordend, in cultuurland heerste Rick van der Ploeg, allochtonen moesten participeren, alles moest gemixed, multicultureel. Schijnheiligheid ten top, iedereen had wel een knuffelallochtoon in dienst.
Ik was kunstenaar en vond ook dat de samenleving multicultureel moest zijn, maar tegelijkertijd was ik bang. Ik woonde in de binnenstad, mijn kinderen waren de enige blanke kinderen in de straat. Ze gingen naar een Jeenaplan school, niet omdat wij nu zo Jeenaplan zijn, maar de buurtschool was gitzwart en een particuliere school vonden wij weer zo zo.
Ik herinner me nog een verjaardagsfeestje van mijn dochtertje waarbij een van de witte jongetjes ruzie kreeg met de buurtjeugd. Zo’n twintig vooral Marokkaanse buurtjongetjes kwamen bij ons voor de deur verhaal halen en spuugden mijn vrouw. Tja, dat voelt niet tof. Ik zei mijn Marokkaanse buurman altijd vriendelijk gedag en hij mij. Toch stoorde het mij enorm dat ik in mijn eigen stad mijn buren niet kende.
Dus toen ze mij ergens eind 2000 vroegen om een kunstfestival in het Oude Noorden te organiseren, dacht ik, ik doe het gewoon midden in het Zwaanshals tussen de Turken en Marokkanen, dan leer ik ze vanzelf kennen. Met knikkende knieën ging ik de straat in, kunst en allochtonen. Wat mij echter meteen opviel is dat de allochtonen (toen werd dat woord nog niet zo vaak gebruikt) eigenlijk allemaal positief reageerden op de aandacht. Maar de autochtonen waren bijna zonder uitzondering negatief, ‘ze kunnen de boel hier beter afbreken’. Dat waar ik bang voor was veranderde langzaam van mijn allochtone medemens in mijn autochtone medemens. Toentertijd was het exotische hapjes met exotische muziek erg in, onder het motto, wat een culturele rijkdom !
De groep die echt aandacht verdiende waren de achtergebleven autochtonen, zij herkenden hun wijk niet meer, alles wat een beetje geld had was weggetrokken.
Ook bij ons in de straat waren geen autochtone hoogopgeleide gezinnen met kinderen meer over, zodra de kinderen 4 jaar werden, verhuisden ze naar een ‘betere wijk’. Puur en alleen omdat wij kunstenaars en arm waren, konden wij niet weg (anders waren wij waarschijnlijk ook gegaan). Dus feitelijk was er geen keus, tot hier en niet verder en vandaar ook dat ik koos voor de aanval en niet de vlucht.
Ik moet zeggen een openbaring, momenteel voel ik me veel veiliger, door al mijn projecten de afgelopen 5 jaar is de allochtoon geen abstracte entiteit meer, maar gewoon van allerlei soorten mensen, vervelende, leuke, domme, slimme, knappe en lelijke. Door de leefbaar golf in Rotterdam is er veel aandacht geweest voor de autochtone kant van de zaak. Dat is op zich niet slecht, was erg nodig, maar nu is het wat doorgeschoten.
Ik kan me herinneren toen ik zo’n 20 jaar geleden een half jaar in Afrika was, dat alle negers op elkaar leken, ik kon ze moeilijk uit elkaar houden. Na een tijdje merkte ik, dat de Afrikanen ons blanken ook moeilijk uit elkaar konden houden, ze verwarden mij herhaaldelijk met een van mijn collega’s, terwijl we nota bene, verschillende haarkleur en verschillende oogkleur hadden.
Zo iets is er nu ook aan de hand in Nederland, we zien geen nuance, we hebben het over buitenlanders. Marokkanen, Polen, asielzoekers. Als ware het categorieën, dat is maar zeer ten dele waar.
Inmiddels kan ik mijn multiculturele omgeving niet meer missen. Als ik een tijdje tussen alleen maar ‘autochtonen’ verkeer, merk ik dat ik opgelucht ben als ik weer alle kleuren van de regenboog zie. Het heeft mijn palet van omgangsvormen enorm verrijkt. Dus het is moeilijk en eng in het begin, maar het levert veel op.
Ik denk dat als mensen zich realiseren, dat integreren heel veel oplevert, dat er dan wellicht wat meer animo voor is. Dit geldt voor iedereen, allochtoon en autochtoon, integreren gaat twee kanten op. Je wordt er minder bang en krampachtig van en het is goed voor je hart ! Maar het is net als bij joggen, je moet er in aanvang jezelf wel toe zetten !
Array
(
[111721] => Array
(
[naam] => goudlokje
[link] =>
[reactie] => Ha rini, je kunt ook 'gewoon' schrijven.!Leuk verhaal.
[afbeelding] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2006-06-05 20:54:52
[react_date_changed] => 2006-06-05 20:54:52
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 99456
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => BDSHXHK3T5A7MC
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 111721
[editable] => 1
)
[111704] => Array
(
[naam] => Azijnpisser
[link] =>
[reactie] => Leesbaar Rotterdam!
[afbeelding] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2006-06-07 08:23:08
[react_date_changed] => 2006-06-07 08:23:08
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 99456
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => A67YLFDYTRFVQ8P
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 111704
[editable] => 1
)
[111702] => Array
(
[naam] => Maurice
[link] =>
[reactie] => Dat lijkt me een wijze les.
[afbeelding] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2006-06-07 09:38:27
[react_date_changed] => 2006-06-07 09:38:27
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 99456
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => 4DYRKRMMMTB245
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 111702
[editable] => 1
)
[111678] => Array
(
[naam] => Karin
[link] =>
[reactie] => Mooi verhaal, Rini. Ik geef les aan een melting pot van kinderen en zou niet anders meer willen. De enigen die zeiken zijn "de" autochtonen die niet verder kijken dan hun eigen voortuin. Ouders welteverstaan, jonge kinderen zijn gelukkig nog kleurendoof......
[afbeelding] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2006-06-08 23:51:19
[react_date_changed] => 2006-06-08 23:51:19
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 99456
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => 24GGKVKEABJLFEG
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 111678
[editable] => 1
)
[111661] => Array
(
[naam] => jet de wilde
[link] =>
[reactie] => nou, Rini, wat een mooi en eerlijk stuk van je. Geen filosofisch conceptueel gedwarrel, waar je zo meesterlijk in bent, -ook leuk hoor, maar minder navolgbaar-, maar goed en hoopgevend in deze barre tijden van politieke incorrectheid en wij-zij-denken. Ben zelf overigens de zwarte buurt ontvlucht toen ik moeder werd, en schaar me dus maar onder de salon-politiek-misschien-niet-zo-heel-correcten-meer. lieve groet, Jet
[afbeelding] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2006-06-10 19:02:08
[react_date_changed] => 2006-06-10 19:02:08
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 99456
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => 4EFCJ3UAUBTYTT
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 111661
[editable] => 1
)
)
goudlokje | 05 juni 2006
Ha rini, je kunt ook 'gewoon' schrijven.!Leuk verhaal.
Azijnpisser | 07 juni 2006
Leesbaar Rotterdam!
Maurice | 07 juni 2006
Dat lijkt me een wijze les.
Karin | 08 juni 2006
Mooi verhaal, Rini. Ik geef les aan een melting pot van kinderen en zou niet anders meer willen. De enigen die zeiken zijn "de" autochtonen die niet verder kijken dan hun eigen voortuin. Ouders welteverstaan, jonge kinderen zijn gelukkig nog kleurendoof......
jet de wilde | 10 juni 2006
nou, Rini, wat een mooi en eerlijk stuk van je. Geen filosofisch conceptueel gedwarrel, waar je zo meesterlijk in bent, -ook leuk hoor, maar minder navolgbaar-, maar goed en hoopgevend in deze barre tijden van politieke incorrectheid en wij-zij-denken. Ben zelf overigens de zwarte buurt ontvlucht toen ik moeder werd, en schaar me dus maar onder de salon-politiek-misschien-niet-zo-heel-correcten-meer. lieve groet, Jet
