Door alles omtrent Bokito, sloegen mijn gedachtes terug de dierentuin in. Ik heb gemengde gevoelens bij Dierentuinen. Zo decadent kijken hoe een dier zijn behoeftes doet, en zijn leventje slijt in gevangenschap. Dit heb ik overigens niet altijd gehad. Ik was er eens in dat prachtige door Ravenstein ontworpen Blijdorp (leuke naam trouwens), toen ik naar een slapende beer stond te kijken, net toen ik er genoeg van kreeg, stond een kerel naast mij met een koekje in zijn handen vreemde bewegingen te maken, ik werd zelfs een beetje bang van die man zonder kooi om hem heen. Toen ik weer naar de net nog slapende beer keek stond die op zijn achterpoten de kerel naast mij na te doen. En ja hoor hij kreeg een koekje als beloning toegeworpen, de beer kreeg het koekje van de man dus. Ik haalde met moeite een snoepje uit mijn schoolreisjes tas, en probeerde het ook toen de man weg was, en ja hoor hij deed me na. Ik twijfelde nog even of ik het snoepje wel zou gooien, maar streek me over het gierige kinderhart. Vervolgens trommelde ik al mijn school vriendjes die overal door de dierentuin verspreidt liepen bij elkaar, met de lokroep (had toen al iets van een kinderlokker),”komen jullie kijken naar hoe ik een beer tem”. Nou dat wilde ze wel eens zien, en zo geschied, voor even was ik samen met de beer de held van de dag. Meteen wilde ik in het circus werken, waar de beer hoogst waarschijnlijk al gewerkt had, voor de kolos met pension in Blijdorp kwam. Heel vaak heb ik het truckje aan mensen laten zien, tot op een dag hij er niet meer was. Waarschijnlijk was hij overleden aan suikerziekte, het arme beest. De beer is natuurlijk nooit zo populair geworden als Bokito, maar dankzij Antenne krijgt hij dan toch nog een bescheiden rolletje, de behaarde Rotterdammer.
Eigenlijk heb ik niet echt veel dierentuinen bezocht buiten Blijdorp, een keer met school naar de dierentuin in Wassenaar, die er niet meer is. Ik weet daarvan alleen nog dat een leraar vertelde dat er een krokodil was ontsnapt, hij was denk niet de enige met deze doorsnede grap. Die dierentuin was waarschijnlijk even saai als die grap. (even een slok koffie nemen hmmmmmmmmmmmmmmmm)
En ik ben in de dierentuin van Barcelona geweest als kleine knul. Ik weet nog dat ik een hok in stond te kijken waar het dier was die daar hoorde, toen ik opeens recht in de ogen keek van “Copito de Nieve”, sneeuwvlokje de albino aap, waar Ronald Koeman in Zijn Fc Barcelona periode naar vernoemd is, en eerlijk is eerlijk ze hadden wel iets van elkaar weg Maar qua charisma kon de voetballer niet tippen aan de witte versie van onze Bokito. In 2004 is deze aap, het boegbeeld van de stad Barcelona overleden aan huidkanker. Ja het boegbeeld, dus we moeten actie ondernemen, en Bokito tot boegbeeld van Rotterdam maken. De Zoo van Barcelona is ook erg mooi, niet zo mooi als Blijdorp maar toch. Ik heb mijn truckje met de koekjes bij de beren nog uitgeprobeerd bij de Catalaanse beren, maar die keken niet op of om, tot groot plezier van mijn zusje. Ik kreeg toen van mijn vader een struisvogel ei, die ik helaas buiten de Zoo liet vallen.
Fijn dat je geinspireerd door Bokito, die wat mij betreft ook het boegbeeld van Rotterdam mag worden, ons zoveel contextuele achtergrondinfo geeft.
pieter | 23 mei 2007
Zullen we samen een planneke bedenken Riny?
grt Pieter
Rini | 23 mei 2007
We beginnen een lobby voor een standbeeld, Rotterdam is de BUTTPLUG voorbij, hier staat de werkelijke bevrijder !!! Bokita Bonito
pieter | 23 mei 2007
Haha wie weet kunnen we er stiekem sluikreclame aan plakken voor Antenne.
Een Bokito expositie lijkt mij ook wel wat, nieuw zoutje misschien Bokitos.
Of een beeld van Bokito die de Euromast inklimt, één die aan de Erasmutsbrug hangt, wat al niet meer met de Bokito sfeer
