Scheurwater is een Rotterdamse kunstenares, vooral bekend van video’s, waarin veelal de lichamelijkheidcentraal staat. Voor Facebook had zij een aardig idee: elke dag met de iphone van zichzelf een foto uploaden. Licht provocerende foto’s, dat wel, maar zeker geen pornografie.
Scheurwater nam voor haar foto’s een duidelijk standpunt in: in de meeste foto’s uit de serie stond haar kruis centraal, bijna steeds decent – of juist geraffineerd, dat hangt van de beschouwer af – verborgen achter een nylon panty-kruisje. Er zijn vele kleuren panty’s, en nog meer houdingen die een vrouw kan aannemen om haar lichaam te doen uitkomen.
Scheurwater kreeg met het project al vlug heel veel vrienden, meer dan 500. In tegenstelling tot wat je misschien zou moeten vrezen, waren dat niet de vuilbekkende geilaards die zo vaak het internet onveilig maken. Meer kunstliefhebbers en liefhebsters, die de foto-producties soms met licht-ironische commentaren begeleidden. “Had je je i-phonetje achter het bed laten vallen?”, heette het bijvoorbeeld onder een foto waarop Scheurwater een bijzonder ingewikkelde pose achterover had ingenomen.
Alles ging goed totdat totdat vorige maand opeens foto’s van Scheurwater van Facebook worden verwijderd.
Zelf denkt zij dat dit verband hield met een foto waarop, zij het met enige moeite, een tepel was te ontwaren. Maar het zou natuurlijk ook kunnen zijn dat een van de meer dan vijfhonderd vrienden haar bijdragen heeft gerapporteerd – netwerksites als Facebook of YouTube hebben in de kleine lettertjes van hun gebruikersvoorwaarden bepalingen tegen onzedelijkheid. En dat is nogal een ruim begrip, bij mondiale media.
Wie de censor is? Dat kun je niet weten. Misschien een persoon in Silicon Valley, of Rawalpindi. Of een computerprogramma dat Facebook afspeurt op nylon panty-kruisjes of vrouwentepels. In ieder geval is Scheurwater sedertdien verwikkeld in een digitale loopgravenoorlog met Facebook. Aanvankelijk riep zij haar vrienden op de gewraakte afbeeldingen op hun eigen Facebook-account over te nemen, maar dat bleek niet zo’n geweldig idee, want toen begon Facebook de accounts van wie dat deed, op te heffen. Zo’n opheffing is haar inmiddels ook al drie overkomen, maar ze gaat door – op het moment dat dit geschreven wordt onder de naam ‘Hester L Scheurwater’. Het is overigens geen enkel probleem om je elders op internet een beeld te vormen van de foto’s uit de serie, en ander werk van Hester Scheurwater – op haar eigen website bijvoorbeeld.
maandag 8 februari 2010, 10:38 uur
Dwarsdoorsnede eerdere Facebook avonturen Hester Scheurwater geeft mooi overzicht scope en diversiteit van haar fotowerk:
http://trendbeheer.com/2009/10/17/hester-scheurwater/
(In samenspraak met Hester Scheurwater daar verzameld en gepubliceerd)
maandag 8 februari 2010, 21:15 uur
Smakeloze, amateuristische foto’s, zo kan je alles wel voor kunst laten doorgaan.
Volgende maand op mijn Facebook site:
Close-up van de rits van mijn gulp
a. een beetje open
b. half open
c. geheel open.
d. geheel dicht
maandag 8 februari 2010, 23:34 uur
Het gaat er niet om of dit kunst is, of niet. Hier is een kunstenaar de grenzen van privacy, censuur en expressie op een ’social network site’ aan het verkennen. Ik zou graag zien dat hier ruimte voor is omdat juist deze ruimte inhoud kan bevatten die ertoe doet. Ruimte voor kunst, dat is wat Hester Scheurwater schept.
dinsdag 9 februari 2010, 20:04 uur
Laat Hester maar oppassen dat de oud-gereformeerde tak van de familie haar foto’s niet te zien krijgt!!! Die tak ken ik een beetje.
woensdag 10 februari 2010, 15:25 uur
jazeukers, youtube en wikipedia laten kunstenaars vaak niet hun kunst maken, gebruik van het medium wordt als misbruik gezien zoals hier bij scott kildall en nathaniel stern: wikipedia arthttp://www.pbs.org/mediashift/2009/05/wikipedia-art-vandalism-or-performance-art133.html enhttp://www.wired.com/beyond_the_beyond/2009/05/the-internet-pavilion-at-the-venice-biennale/
vrijdag 12 februari 2010, 22:29 uur
Die Hester heb ik even op haar site gevolgd. Zij kan het kunst noemen als ze dat wil maar uiteindelijk was het een ego-tripster die eigenlijk niet durft om het ‘echte’ werk te laten zien.
Er zijn tientallen sites van foto’s van vrouwen die zichzelf fotograferen met hun iphone en niemand zou die fotos KUNST noemen.
zaterdag 13 februari 2010, 15:41 uur
‘Grappig’ weer om de reacties te lezen. Zoals zo vaak gaat het mensen er om of dit wel of niet kunst genoemd mag worden, bang dat als het ‘officieel’ kunst is ze zich moeten conformeren. Wat natuurlijk al een bekrompen idee op zich is.
zondag 14 februari 2010, 12:33 uur
Het gaat niet om kunst of geen kunst, het gaat om vrijheid. Jezelf op die manier presenteren zoals jij wil dat je gezien wil worden. Het doel, het resultaat, de consequenties, it’s up to you. En dat het alleen publiciteit oplevert omdat de er 1 iemand over valt, dat is niet nieuw met iets als internet….
maandag 15 februari 2010, 0:08 uur
Prachtig wat Hester doet. Al sinds de oudheid worden mooie vrouwenlijven geheel of gedeeltelijk ontkleed als beeld of in een schilderij vereeuwigd. Die beelden en schilderijen worden als kunst beschouwd omdat ze appelleren aan ons gevoel van schoonheid. Hester toont ons door haar eigen ogen, in haar persoonlijke intimiteit, een mooi vrouwenlichaam. Het is haar interpretatie van haar eigen schoonheid. Ik vind het prachtig en ik geniet ervan.