Kei kenniscentrum stedelijke vernieuwing heeft op haar website (en in haar nieuwsbrief) aandacht besteed aan Creatief Beheer in Rotterdam als succesvolle en innovatieve aanpak in de ontwikkeling en verbetering van achterstandswijken, cq vogelaarwijken, cq prachtwijken, cq krachtwijken. In het gesprek met Arjan Raatgever, de schrijver/samensteller van het artikel over CB, kwam ter sprake hoe we de toekomst zagen, hoe we wilden doorontwikkelen. Ik heb toen op de mij eigen enthousiaste manier verteld hoe ik de toekomst zag, dat is in onderstaand citaat vertaald met ‘Biemans staat te popelen’ :

Leerpunten / Resultaten
Waar Creatief Beheer tot nog toe bezig is geweest met tijdelijke projecten, heeft men voor de toekomst de ambitie om tot permanente beheertrajecten te komen. Biemans staat te popelen om op grotere schaal te bewijzen dat een creatieve en betrokken aanpak kan leiden tot waardevermeerdering voor zowel bewoners als woningcorporaties. Met de aanstaande projecten Stadsfloriade en Buitenplaats Spangen (zie onder) lijkt deze kans zich ook aan te dienen.

Het is waar dat ik sta te popelen, het kan mij niet snel genoeg, toch is de aard van onze aanpak juist langzaam en gestaag. Maar we zijn inmiddels al tien jaar bezig met Ceatief Beheer en daarvoor was ik ook al zo’n tien jaar bezig met het ‘conceptuele’, de relaties tussen objecten, mijn concern.

Inmiddels zijn we er aardig van overtuigd dat onze aanpak werkt en succesvol is, we laten het in diverse projecten zien. Er is inderdaad een stevige basis voor een aantal duurzame ontwikkel- en beheertrajecten. We krijgen volop aandacht van ‘het professionele veld’. Het probleem is alleen, het is feitelijk geen probleem, maar de essentie, dat onze projecten langzaam moeten groeien en locatie/mens gebonden zijn. Daardoor kunnen we lang niet alles aannemen en in deze fase zeker geen projecten buiten Rotterdam (te veel fragmentatie, te weinig capaciteit, dus hooguit adviseren), met andere woorden we moeten wel Rotterdam en onze projecten/trajecten trouw blijven: Proefpark de Punt, Stadsfloriade 2012, Buitenplaats Spangen. Dat gaat langzaam en gestaag...

Daarnaast is het zaak dat meer mensen de essentie van de aanpak begrijpen, die eigenlijk simpel is; aandacht geven, contact maken, mensen i.p.v beton, vorm volgt gebruik. Feit is dat dit haaks staat op de gangbare praktijk, die planvorming en uitvoering, makers en gebruikers redelijk gescheiden houdt, een minimaal participatie concept hanteert en eigen verantwoordelijkheid ziet als iets wat overblijft, niet iets waarmee het begint.

Gisteren had ik het erover met Marieke de Keizer, een landschapsarchitecte, die voor ons nu visualisaties en droombeelden maakt om processen te faciliteren (inspiratie/draagvlak). Deze zijn wezenlijk anders dan ontwerptekeningen, ze zijn bedoeld om mensen te bewegen, te enthousiasmeren. De grote valkuil is dat de tekeningen worden gezien als ontwerpen, dat het er ook precies zo uit gaat zien. Hetzelfde geldt voor onze projectomschrijvingen, vorm verandert in het proces, intentie en concept zijn stabiel. Tegelijkertijd is het natuurlijk niet zo raar dat dit soort misverstanden ontstaan, het hoort erbij.

Over dit en meer heb ik het regelmatig met mijn opdrachtgevers, beleidsmakers, politici, bewoners, het probleem is meestal, dat men alles van te voren wil weten, men wil zekerheid hebben en dat kan niet. Je kan evenwel de kansen op succes optimaliseren, maar dat is een heel ander verhaal...vertrouwen is een schone zaak.

5.1361 Die ereignisse der Zukunft konnen wir nicht aus den gegenwartigen orchissen.
Der Glaube an den kauselnexus ist der Aberglaube
5.1361 De gebeurtenissen van de toekomst kunnen wij niet uit het tegenwoordige afleiden
Bijgeloof is geloof aan het causale verband
(Tractatus Logicophilosophicus – Ludwig Wittgenstein)

Nog een leuk citaat van Wittgenstein, toch een van de belangwekkendste filosofen van de 20e eeuw, als slot van zijn voorwoord in bovengeciteerde Tractatus, vertaald door W.F. Hermans. (het zet je aan het denken...)

Daarentegen schijnt me de waarheid van de hier medegedeelde gedachten onaantastbaar en definitief. Ik ben dus van mening de problemen in wezen voorgoed te hebben opgelost. En als ik me hierin vergis, dan bestaat de waarde van dit geschrift ten tweede hierin, dat het toont hoe weinig er eigenlijk is verricht door deze problemen op te lossen.
Wenen 1918                                                                       L.W.

Array
(
)