Het culturele online mzine van Rotterdam
antenne rotterdam

Antenne Rotterdam

jfmamjjasond
1610141923273236414549
2711152024283337424650
3812162125293438434751
4913172226303539444852
5183140

Magazine

week 13 | vrijdag 29 maart 2024 01:26 uur | 1 bezoekers

De Omweg Dag 9

Hoeveel kinderen passen er in een aquarium ?
Het is nog heerlijk stil wanneer dinsdagmiddag de laatste hand gelegd wordt aan de tentoonstelling De Omweg in Villa Zebra. Omdat het tegelijk de opening van het museum zelf is was er zoveel werk dat ik ben ingezet om de expositie van de kunstwerken rondom de omwegprojecten in te richten. Ondanks de tijdsdruk is de sfeer uitstekend. van stress is geen sprake, er heerst een algemeen gevoel van vertrouwen dat het gewoon gaat lukken.
In de diverse musea in Nederland waar ik in het verleden inrichtingswerk heb gedaan was dat wel even anders. Iedereen gaat hier zijn gang en wordt gewaardeerd voor zijn werk, voor zover ik dat dan kan beoordelen als buitenstaander. Alles hangt, ik doe op mijn gemak de belichting en ik trek hier en daar nog wat recht. Naast "De Schaduw" toon ik drie werken uit ons eigen atelier. Het beeld "Water" is voortgekomen uit het project Loket op Zuid, dat we in 2001 in supermarkt de Konmar (schuin tegenover Villa Zebra) hebben gedaan. Het heeft alles te maken met de Maas, de ader van de stad. Het staat zeer kwestbaar als een dansende textieldame opgesteld en ik maak me toch wat zorgen over de overlevingskansen ervan.
Woensdagochend rest nog het allerlaatste werk. Met technicus Rene leg ik de laatste hand aan het opstellen van een monitor voor de DVD van De Schaduw en dan is het klaar.
Thuis leg ik de map klaar die nog mee moet. Om 12.30 uur haal ik de kinderen uit school en we lunchen samen. Om 14.30 uur loop ik met de twee oudste naar Villa Zebra, bewapend met camera's. Zogauw we vanaf Stieltjesplein de hoek om slaan naar Stieltjesstraat zie ik vanuit de verte groepjes kinderen naderen. Zuid is in beweging! Ik zoek "mijn eigen kinderen".
Om 14.45 uur komt een deel van hen samen met Hillery aan bij Villa Zebra. Het zijn er twee, onduidelijk is waar de acht andere deelnemers zijn en of ze wel komen. Iedereen dromt samen bij de deur, maar pas om 15.00 uur mogen ze naar binnen. Direct is de benedenverdieping vol, vooral met geluid. Maxim ontvangt de gasten hartelijk en legt uit wat er staat te gebeuren. De kinderen kijken hun ogen uit, de meesten van hen zijn voorheen nooit in Villa Zebra geweest.
Vanaf dat moment gaat alles in een stroomversnelling. De workshop van Maxim gaat vooraf aan de eerste kennismaking van de kinderen met de presentatie van hun eigen werk. Ze zijn uitgelaten, waardoor de expositieruimte gevuld wordt met een onwaarschijnlijke herrie. De kinderen rennen van de ene vuurtoren naar de andere om elkaars werken te zien en te vertellen over hun ervaringen. Het wordt nog erger, wanneer ook de aanhang mag komen kijken en de kinderen hen uitleg gaan geven. Even bekruipt ons de angst dat er dingen zullen sneuvelen, maar er zijn genoeg mensen alert.
Van mijn groep zijn er niet meer kinderen komen opdagen. Ook telefonisch contact levert niets op en ik blijf in grote vertwijfeling achter. De twee die er wel zijn, Priscilla en Jandro nemen echter hun rol met verve op zich en tot twee keer toe geven ze een uitgebreid TV interview. De rest van de middag vertellen ze iedereen die het maar horen wil wat er in hun project "De Schaduw" is gebeurd. Het is prachtig om te zien en te horen hoe trots ze zijn. Ik baal enorm, dat de andere kinderen dit niet hebben mogen meemaken.
De rust keert weer, wanneer iedereen naar buiten wordt geleid om over te gaan tot de officiële opening van het Museum. De speeches zijn erg kort en dus perfect. Het trommelgeweld van de brassbandmeiden ondersteunt de ter lucht lating van de ballonnen in aanwezigheid van een paar honderd mensen op het plein en na een nog korter, geëmotioneerd dankwoord van de directeur mogen de VIP's zich door de kinderen laten rondleiden.
We gaan over tot de orde van dag, een glas witte wijn bij de bar. Om 17.30 uur zeg ik mijn groepje vaarwel en begeef ik me tussen de gasten. De reacties zijn goed en het enthousiasme groot. Het is zeer de moeite waard geworden.

Mijn speciale dank aan:
Shanti, Damian, Vyentje, Priscilla, Hamza, Melissa, Pierre, Reginelda, Jandro,
Hillery, Noëmia, Petra, Patricia, Sultan, Jacky, Marieke, Fred, Rene, Chris,Harry en Nicole.

groet ivo
 
Array
(
)

*

laat dit veld leeg

Tweets about "#rotterdam"