Gisteren nam ik bij de bibliotheek een krantje mee, het programma krantje van de parade. Leuk, het is alweer bijna zover. Dat de parade haar tenten opzet in het museumpark. Althans, wat er over is van het museum park. Natuurlijk had ik er vorige zomer al iets over gelezen: dat het parkje moet verdwijnen om plaats te maken voor een parkeergarage. Ik maakte me er toen als boos over en vroeg me af hoe het dan zou moeten met al die heerlijk zomerse evenementen die juist daar plaatsvinden. Toch leek het allemaal nog abstract en ver weg. Tot ik vorige week langs fietste en tot mijn grote ontzetting zag dat alle bomen tot treurige stammetjes waren afgezaagd. Het was reeds de de derde keer in zeer korte tijd was dat ik op een dergelijk boomkerkhof stuitte.
Toch schijnt de parade weer neer te strijken in het zelfde parkje. En dat is dan toch wel weer fijn. Want de parade is altijd leuk. Al lezend in het krantje groeit mijn enthousiasme over het aangeboden programma. En plechtig beloof ik mij zelf dat het er dit jaar toch echt eens van moet komoen om een voorstelling te bezoeken. Zo ook nu weer. Waarschijnlijk als de parade er eenmaal is zal het mij vergaan zoals alle jaren: op zondag middag met de kinderen er heen, mensen zien die je lang niet hebt gezien, of zelfs alleen daar ziet, kind in de zweefmolen, zelf in de zweefmolen, glaasje rosé, biertje, hapje, praatje...beren gezellig. Maar een voorstelling? Die heb ik nog nooit gezien op de parade.
