We hebben een huis in Frankrijk in het dorpje Villemagne l’Argentiere nabij Bedarieux, in het district l’Herault. Het is gelegen in het natuurgebied, Haut Languedoc en drie kwartier rijden van de
Het huis staat in een Middeleeuws dorpje dat meer dan 1000 jaar oud is en het huis is ook oud, in ieder geval van voor 1600. In 1600 dus vond er een overstroming plaats van de rivier de Mare en is het hele dorp opgehoogd. Aan de buitenmuur van ons huis kun je de bovenkant van de toenmalige poort nog zien.
Ik heb het huis samen met twee vrienden, Ron en Marlene, 20 jaar geleden gekocht voor een belachelijk lage prijs van een Nederlander, die nog wat geld voor een hypotheek nodig had. Hij had het huis in 1975 gekocht samen met zijn toenmalige vriendin.
Het huis heeft een lange geschiedenis, waaraan wij de laatste 20 jaar hebben toegevoegd. Er is nog iets, in eerste instantie hadden wij maar een half huis gekocht. Na de oorlog is het verdeeld onder twee broers, de ene broer heeft het verkocht aan de Nederlander en de andere broer heeft zijn deel laten vervallen en dat was een ruine geworden. Dit stuk hebben we 15 jaar geleden erbij gekocht en we hebben er gedeeltelijk een binnenplaats van gemaakt. Het huis is dus weer een geheel, maar compleet anders, bestemming maison des vacances Hollandaises.
Het huis heeft nu drie eigenaren, we hebben het zelf opgeknapt. Toen ik er voor de eerste keer kwam was de tweede verdieping ingestort, het dak lekte en dat is funest. We hebben een vide gemaakt, het dak hersteld, van het puin een bad gemaakt, enzovoort enzovoort. We hadden weinig geld en veel fantasie, dus is het een typische verbouwing geworden, die waarschijnlijk nooit af zal komen. Nu moeten de kozijnen nodig vervangen worden, de electriciteit vernieuwd, het dak is natuurlijk een eeuwige zorg, hoewel ik er alle vertrouwen in heb, ik heb samen met Ron alle dakpannen persoonlijk neergelegd.
Omdat we met zijn drieen zijn is het altijd in overleg en schipperen. We hebben toentertijd besloten dat we het huis in de groep houden en we niet verkopen. Ik ben er zowat ieder jaar op vakantie geweest, mijn kinderen, Mariek (18 jaar) en Piet (13 jaar) zijn er opgegroeid, hun moeder had er op een gegeven moment geen zin meer in, steeds maar naar dezelfde plek. Het huis is overigens niet de reden dat we zijn gescheiden, maar goed alle kleine beetjes. Ik zit er nu met mijn huidige vriendin Karin en mijn zoon Piet. Mijn dochter wilde liever naar Griekenland.
Het huis zit vol verhalen, alles wat ik zie is verbonden aan personen, gebeurtenissen. We nemen dit jaar de tuin onderhanden en sommige stenen die ik verplaats herken ik nog van 10 jaar geleden. Marlene heeft in het voorjaar de boom wel erg rigoreus gesnoeid, ze had er nog even over gebeld, zo gaat dat.
